Czytaj również: I Memoriał Michała Jasnosza i Jana Błońskiego na sankorolkach - Krynica-Zdrój 2022 [RELACJA WIDEO]

Muzeum Nikifora w Krynicy-Zdroju, filia Muzeum Okręgowego w Nowym Sączu, zaprasza na otwarcie wystawy poświęconej twórczości Christo Prodanowa i jego syna Christiana, Bułgarów, którzy swoje życie związali z Polską, a szczególnie Krynicą-Zdrojem i jej okolicami. - Chrsito Prodanow jest artystą profesjonalnym, posiada znaczący dorobek twórczy. Przez wiele lat uczestniczył aktywnie w działaniach sądeckiego kręgu twórców związanych z ZPAP. W Krynicy jest znaną i szanowaną postacią, wnosi cenny wkład w życie kulturalne uzdrowiska. Bardzo utalentowanym młodym malarzem jest jego syn Christian. W twórczości obydwaj artyści często nawiązują do tematyki karpackiej, do Łemkowszczyzny i prawosławia, i ta właśnie tematyka jest motywem przewodnim wystawy w Muzeum Nikifora - opowiada Zbigniew Wolanin, kurator Muzeum Nikifora w Krynicy-Zdroju. - Christo urodził się w 1944 r. w Warnie i w mieście nad Morzem Czarnym dorastał. Od dzieciństwa bardzo lubił rysować i malować i już w wieku 14 lat zadebiutował na wystawie. Wspomina, że pierwszy obraz olejny pt. „Zmierzch” namalował profesjonalnymi farbami artystycznymi, które specjalnie dla niego ktoś przywiózł z położonej na nieodległym wybrzeżu Morza Czarnego Odessy. Mieszkał w willi nad samym brzegiem morza, lubił przesiadywać całymi dniami na urwisku i wpatrywać się w morze. Marzył, aby swoje wrażenia oddać w malarstwie. Fascynowało go światło „igrające na falach”, stąd silne zainteresowania marynistyczne tak często obecne i w jego dorosłej twórczości. Chciał studiować na Akademii Sztuk Pięknych w Sofii, jednak ostatecznie rozpoczął pracę zawodową w pracowni plastycznej. Do Polski, którą uważał za kraj bardzo atrakcyjny dla artystów, pierwszy raz przyjechał w roku 1968. Na stałe zamieszkał w naszym kraju w roku 1971, po zawarciu małżeństwa z poznaną w Bułgarii polską studentką. Do Krynicy trafił rok później, gdy żona, jako młoda lekarka, właśnie w uzdrowisku pod Górą Parkową rozpoczynała pracę zawodową. I odtąd większa część życia artysty związana jest z Krynicą, choć słoneczna Bułgaria, do której często powraca, jest mu równie bliska. W Krynicy poznał Mariana Włosińskiego, malarza i fotografa, przyjaciela i opiekuna Nikifora, który ściągnął go do pracy w uzdrowiskowej dekoratorni. Przez kilka lat wspólnie wykonywali okolicznościowe dekoracje plastyczne z okazji świąt państwowych, jak i na różne imprezy kulturalne i sportowe, których w Krynicy zawsze odbywało się wiele. A były to czasy, kiedy wszystkie elementy plastyczne dekoracji trzeba było wykonać ręcznie. Równocześnie jest twórczo bardzo aktywny, rysuje i maluje, uprawia monotypię, uczestniczy w wystawach zbiorowych i plenerach krynickiego i sądeckiego środowiska artystycznego. Już w 1973 ma swoją indywidualną wystawę w Muzeum w Nowym Sączu, a w 1976 r. w Muzeum Regionalnym w Muszynie. Dwukrotnie, w latach 1986 i 1990, sądeckie BWA organizuje mu wystawy indywidualne w Małej Galerii. W 1986 r. na 42. Dorocznej Wystawie Nowosądeckich Artystów Plastyków otrzymuje wyróżnienie. Z kolei wystawę indywidualną organizuje mu w 1988 r. BWA w Gorlicach. Jest też członkiem Stowarzyszenia Sztuka Podhalańska i w latach 90. często uczestniczy w wystawach zbiorowych i dorocznych „salonach” Stowarzyszenia. W 1993 r. otrzymuje nagrodę Komitetu Organizacyjnego „Uniwersjada 93”. W uznaniu wysokiego poziomu jego twórczości Ministerstwo Kultury i Sztuki przyznaje mu uprawnienia wykonywania zawodu artysty plastyka - opowiada dzieje artysty Zbigniew Wolanin. 

Christo Prodanow pozostaje czynnym twórcą, od około 30 lat maluje wyłącznie obrazy olejne. Przede wszystkim cerkwie z Łemkowszczyzny, ale i z innych krajów, gdzie tylko sięga prawosławie.

W br. twórca obchodzi osobisty jubileusz, czyli 50-lecie swojego zamieszkiwania i pracy artystycznej w Krynicy-Zdroju.

Wernisaż wystawy:  

24 czerwca (piątek) 2022, godz. 17.00

Muzeum Nikifora, Krynica-Zdrój, Bulwary Dietla 19

Wystawa czynna do 18 września 2022 roku.

Redakcja, 

Inf. i fot. Muzeum Okręgowe w Nowym Sączu (Zbigniew Wolanin)