Festiwal Jana Kiepury (dzień IV): Ognista, hiszpańska operetka!

posted by Redakcja

11/08/2022

Dwie owacje na stojąco i okrzyki "brawo" długo rozbrzmiewały w Pijalni Głównej po zakończeniu ostatniego utworu wieczornego koncertu czwartego dnia festiwalu. Publiczność prosiła i artyści spełnili życzenie wykonując na bis wspólnie słynną „Granadę” meksykańskiego kompozytora Agustina Lary.

Czytaj również: Wystawa o dr. Michale Zieleniewskim w Pijalni Słotwińskiej

Koncert, który odbył się we wtorek, 9 sierpnia, będący wieczorem przebojów, zatytułowany „Ognista, hiszpańska operetka, czyli zarzuela i nie tylko”, pokazał jak bardzo bliski jest nam ten gatunek hiszpańskiej operetki. Gorące rytmy, podkreślone kastanietami i wpadające w ucho melodie, sprawiły, że publiczność chciałaby słuchać przynajmniej do północy. A ci, którzy opuszczali wieczorem Pijalnię, nucili często pod nosem zasłyszane melodie.

Zarzuela brzmi dla nas tajemniczo. Ten niezwykle popularny w Hiszpanii i w Ameryce Południowej gatunek, w Polsce prawie wcale nie jest znany. Jak przypomnieli konferansjerzy wieczoru – Regina Gowarzewska i Jacek Jaskuła – w Hiszpanii od ponad 150 lat istnieją teatry prezentujące ten właśnie gatunek. Bo zarzuela to forma dramatu muzycznego, w którym królują partie chóralne i orkiestrowe, ale przede wszystkim mówione i śpiewane przez solistów, gdzie głównym tematem jest miłość, zarówno ta szczęśliwa, jak i ta niespełniona. Podczas wieczoru wybrzmiały kompozycje takich twórców jak Ruperto Chapi, Pablo Luna, Geromino Gimenez, Federico M. Torroba, który znany jest w Polsce przede wszystkim jako twórca utworów gitarowych, czy Manuel Penella, którego twórczość wyjątkowo lubił i cenił Placido Domingo. Fantastyczne wykonania tych utworów w Krynicy przez Iwonę Sobotkę i Arnolda Rutkowskiego, przy doskonałej grze Orkiestry Filharmonii Krakowskiej sprawiły, że dla wielu słuchaczy zarzuela ma szansę stać się ulubionym gatunkiem.

Zanim jednak zabrzmiały zarzuele publiczność była świadkiem światowego prawykonania „Concerto de Paris”. Utwór skomponowany przez dwóch twórców: Marca Mignon i Denisa Bioteau, którzy specjalnie z tej okazji przyjechali do Krynicy, powstał jako odpowiedź na serię zamachów przeprowadzonych w listopadzie 2015 roku w Paryżu. Stał się hymnem dla tego miasta, dedykowanym ofiarom i ich rodzinom. Podkreślał to wielki smutek zawarty w środkowej części utworu oraz gniew i ból, które można było usłyszeć w skrajnych częściach.

Niezwykły utwór, pełny harmonii i śpiewnych tematów bardzo się podobał publiczności. Solistką była Beata Szałwińska, pianistka mieszkająca na stałe w Luksemburgu a towarzyszyła jej Orkiestra Filharmonii Krakowskiej pod batutą Zbigniewa Gracy.